-
ماده 2
- در مواردی که دولت به موجب قوانین و مقررات، مجاز به تضمین تعهدات مدیون اصلی به ذینفع تضمین میباشد، صرفاً سازمان مجاز است به نمایندگی از دولت کلیه تضمیننامههای مورد نیاز را صادر نماید.
تبصره 1 – در صورتی که دستگاههای اجرایی به موجب قوانین و مقررات، مجاز به صدور تضمین اعم از تضامین به ذینفعان داخلی و خارجی میشوند، باید تضمیننامه مربوط مطابق چهارچوبی که توسط سازمان اعلام میشود، پیش از صدور در سامانه ثبت و شناسه یکتای تضمین دریافت نماید. همچنین دستگاههای اجرایی مذکور موظفند ظرف یک ماه پس از صدور، اطلاعات مربوط به تضمیننامه از قبیل زمان بندی و وضعیت بازپرداخت تعهدات مرتبط با تضمین را به صورت سامانهای (سیستمی) و برخط برای سازمان ارسال نمایند. تشخیص مصادیق دستگاههای اجرایی موضوع این تبصره به عهده سازمان است.
تبصره 2 – بانکها و بیمههای دولتی از شمول این ماده مستثنی میباشند.