-
ماده 1
– در این دستورالعمل، واژه‌ها و اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند:
1-1- بانک مرکزی: بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
2-1-مؤسسه اعتباری: کلیه بانک‌های دولتی و غیردولتی و مؤسسات اعتباری غیربانکی که به موجب قانون یا مجوز بانک مرکزی تأسیس شده و تحت نظارت بانک مرکزی قرار دارند؛
3-1-اموال قهری: اموال منقول و غیرمنقول (به استثنای سهام شرکت‌های بورسی، اوراق بهادار مالی اسلامی، طلا و ارز)، مصرح در ماده 2 «آیین‌نامه اجرایی جزء «ب» تبصره یک بند «ت» ماده 17 قانون رفع موانع تولید رقابت‌پذیر و ارتقای نظام مالی کشور» (موضوع تصویب‌نامه شماره 41842/ت52027هـ مورخ 4/4/1394 هیأت وزیران) شامل:
الف-تملک اموال و دارایی‌ها از محل رد دیون دولت؛
ب- تملک اموال و دارایی‌ها به استناد قراردادهای رهنی موضوع ماده 34 قانون ثبت اسناد و املاک مصوب سال 1310 و همچنین، قراردادهای داخلی لازم‌الاجرا موضوع ماده 15 قانون عملیات بانکی بدون ربا مصوب سال 1362 با اصلاحات و الحاقات بعدی؛
ج- مالکیت ناشی از اجرای قانون یا سیاست‌های تکلیفی دولت؛
د- تملک اموال و دارایی‌ها و توسعه مالکیت ناشی از تعاملات بین‌المللی بنا به تشخیص بانک مرکزی؛
هـ-تملک اموال و دارایی‌ها با آرای قطعی مراجع قضایی و داوری؛
و- تملک اموال و دارایی‌ها به منظور تهاتر بدهی‌ها منوط به قرار گرفتن تسهیلات غیرجاری در طبقه مشکوک‌الوصول.
4-1-اموال مازاد: اموال منقول و غیرمنقول (به استثنای سهام، طلا و ارز) مؤسسه اعتباری که حسب مورد از حدود مجاز مقرر در ضوابط ابلاغی بانک مرکزی در خصوص نسبت خالص دارایی‌های ثابت فراتر باشد اعم از این که اموال مزبور به‌طور ارادی یا قهری به تملک مؤسسه اعتباری در آمده باشد.
5-1- شرکت تابعه: شخص حقوقی که مؤسسه اعتباری به صورت مستقیم یا غیرمستقیم (تا دو سطح) مالک بیش از پنجاه درصد سهام آن بوده یا اکثریت اعضای هیأت مدیره آن را تعیین کند.