-
ماده 4
الف- وزارت صنعت، معدن و تجارت موظف است:
- از محل اعتبارات داخلی و با استفاده از سامانههای موجود، سامانه متمرکزی را جهت درج فهرست توانمندیهای محصولات داخلی ساماندهی کند.
- با رعایت مواد (2) و (3) قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار مصوب 16/11/1390 با اصلاحات و الحاقات بعدی و دریافت نظرات اتاقها، کانون عالی انجمنهای صنفی کارفرمایی ایران و دیگر تشکلهای سراسری کارفرمایی و کارگری، ظرف مدت چهار ماه پس از لازمالاجرا شدن این قانون به درج فهرست توانمندیهای محصولات داخلی، ظرفیت و اسامی تولیدکنندگان کالاها و عرضهکنندگان خدمات، پیمانکاران طراحی- ساخت، فنآوریهای داخلی و رتبهبندی در سامانه متمرکز موضوع جزء (1) این بند اقدام کند. اطلاعات این سامانه باید به صورت مستمر روزآمد و در دسترس عمومی باشد.
- عمق ساخت داخل محصولات داخلی و نصب برچسب نشاندهنده درصد عمق ساخت داخل بر روی محصولات را حداکثر طی دوره دو ساله تعیین و در سامانه موضوع جزء (1) این بند درج کند. تبصره- آییننامه اجرایی این جزء مشتمل بر روش احراز عمق ساخت داخل و تحقق آن با رعایت مواد (2) و (3) قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار مصوب 16/11/1390 با اصلاحات و الحاقات بعدی توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت با همکاری سازمان برنامه و بودجه کشور و وزارتخانههای نفت، نیرو، جهادکشاورزی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ظرف مدت چهار ماه پس از لازمالاجرا شدن این قانون تهیه میشود و به تصویب هیأت وزیران میرسد.
- نسبت به درج رتبهبندی تولیدکنندگان کالاها، عرضهکنندگان خدمات و پیمانکاران طراحی-ساخت در سامانه موضوع جزء (1) این بند که توسط مراجع ذیصلاح قانونی غیردولتی، سازمانهای نظام مهندسی و اتاق ایران انجام میشود، اقدام کند. نحوه رتبهبندی و تعیین فهرست مراجع ذیصلاح قانونی غیردولتی برای رتبهبندی در هر حوزه تخصصی اعم از طرحهای دولتی و غیردولتی موضوع این قانون براساس ضوابط شامل سطح تحصیلات اعضای هیأت مدیره و مدیرعامل، سوابق کاری شرکت، توان مالی و فنی و امکانات نرمافزاری و نیروی انسانی متخصص تعیین میشود. آییننامه اجرایی این جزء توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت با همکاری دستگاههای اجرایی ذیربط با مشارکت اتاقها، سازمانهای نظام مهندسی کشور و کانون عالی انجمنهای صنفی کارفرمایی ایران حداکثر ظرف مدت سه ماه پس از لازمالاجرا شدن این قانون تهیه میشود و به تصویب هیأت وزیران میرسد.
تبصره 1– تشخیص صلاحیت و طبقهبندی مهندسان مشاور و پیمانکاران طرحهای تملک داراییهای سرمایهای (عمرانی)، موضوع ماده (22) قانون برنامه و بودجه کشور مصوب 10/12/1351 با اصلاحات و الحاقات بعدی و وظایف موضوع ماده (34) قانون احکام دایمی برنامههای توسعه کشور مصوب 10/11/1395 با اصلاحات و الحاقات بعدی، جهت افزایش کارآمدی و اثربخشی طرح(پروژه)هایی که از وجوه عمومی استفاده میکنند و طرحهای تملک داراییهای سرمایهای با رعایت قانون نحوه اجرای سیاستهای کلی اصل چهل و چهارم (44) قانون اساسی برعهده سازمان برنامه و بودجه کشور است و فهرست مربوطه جهت درج در سامانه موضوع این ماده به وزارت صنعت، معدن و تجارت اعلام میشود.
تبصره 2- به منظور اجرایی شدن احکام ماده (5) قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار مصوب 16/11/1390 با اصلاحات و الحاقات بعدی در راستای ساماندهی، ایجاد، ثبت و اعلام فهرست ملی تشکلهای اقتصادی، سه ماه پس از لازمالاجرا شدن این قانون، وزارت امور اقتصادی و دارایی موظف است با مشورت شورای گفتوگو آییننامه اجرایی آن را تهیه کند و به تصویب هیأت وزیران برساند. اتاق ایران موظف است ضمن انجام اقدامات لازم جهت عضویت فراگیر فعالان اقتصادی در این اتاق، کارت عضویت و تمدید آن را بدون دریافت چهار در هزار سود سالانه، موضوع ماده (13) قانون احکام دایمی برنامههای توسعه کشور، صادر کند.
ب- کلیه دستگاههای موضوع ماده (2) این قانون موظفند:
- حداکثر یک ماه پس از تصویب طرحهای(پروژههای) خود در مرجع ذیربط، نسبت به انتشار فهرست و مشخصات آنها در سامانه موضوع این ماده اقدام کنند.
- فهرست کالاها و خدمات خارجی مورد نیاز طرحهای (پروژههای) موضوع این بند و همچنین نیازهای دوران بهرهبرداری طرحهای (پروژههای) خود را با ذکر مشخصات فنی و استانداردهای مربوطه در سامانه موضوع این ماده اعلام کنند.
تبصره 1– در مورد اقلام و نیازهای دفاعی و موارد خلاف امنیت و مصالح عمومی کشور موضوع جزءهای (1) و (2) این بند طبق قوانین و مقررات مربوطه عمل میشود.
تبصره 2– خرید خارجی اقلام این جزء اعم از آنکه این خرید از بازار داخلی یا خارجی صورت پذیرد، در صورتی که حداقل سه ماه قبل از شروع فرایند خرید در سامانه مذکور بارگذاری نشده باشد، ممنوع است. در صورت وجود شرایط اضطرار و یا فوریت با درخواست بالاترین مقام دستگاه و ارایه مستندات و تأیید وزیر صنعت، معدن و تجارت زمان مذکور قابل کاهش است.
- استاندارد مورد نظر کالا و خدمات مورد نیاز خود را تعیین و در سامانه موضوع این ماده اعلام کنند و در صورت عدم وجود استاندارد مدون، پیشنهاد تدوین یا انطباق آن را به سازمان ملی استاندارد ارایه کنند.
- محصولات داخلی دارای گواهی انطباق از مراکز تأیید صلاحیت داخلی یا بینالمللی را مورد قبول و تأیید قرار دهند.
تبصره- در صورتی که دستگاههای موضوع ماده (2) این قانون، استانداردهای مورد نظر خود را به صورت غیرمتعارف تعیین کنند با اعتراض تشکل تخصصی سازندگان و پیمانکاران طراحی- تدارک- ساخت، موضوع به سازمان ملی استاندارد ایران ارجاع میشود تا با بررسی موضوع با همکاری طرفهای ذینفع و سایر دستگاههای مربوط حداکثر ظرف مدت یک ماه اتخاذ تصمیم نماید. تصمیم سازمان ملی استاندارد برای دستگاههای موضوع ماده (2) این قانون لازمالاجرا است.