-
ماده 1
– در این دستورالعمل، عبارات زیر در معانی مشروح ذیل به‌کار می‌روند:
الف- قانون: ماده 23 قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت(2) مصوب 4/12/1393 و ماده 215 قانون برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب 15/10/1389
ب- دستگاه اجرایی: قوای سه‌گانه جمهوری اسلامی ایران اعم از وزارتخانه، سازمان‌ها و مؤسسات و شرکت‌های دولتی، مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت، بانک‌ها و مؤسسات اعتباری دولتی، شرکت‌های بیمه دولتی، مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی (در مواردی که آن بنیادها و نهاد‌ها از بودجه کل کشور استفاده می‌نمایند)، مؤسسات عمومی، بنیادها و نهادهای انقلاب اسلامی، شورای نگهبان قانون اساسی و همچنین دستگاه‌ها و واحدهایی که شمول قانون بر آن‌ها مستلزم ذکر یا تصریح نام است، اعم از این که قانون خاص خود را داشته یا از قوانین و مقرارت عام تبعیت نمایند.
این تعریف دستگاه‌های اجرایی اصل ملی، دستگاه‌های اجرایی تابعه ملی و دستگاه‌های اجرایی استانی (حسب مورد) را شامل می‌شود.
ج- سازمان: سازمان برنامه و بودجه کشور.
د- کمیسیون ماده (23) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (2): مرجع بررسی و تصویب طرح‌های تملک دارایی سرمایه‌ای در سطح ملی.
هـ- دبیرخانه ملی: دبیرخانه کمیسیون ماده (23) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (2) ماده (215) قانون برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران) مستقر در سازمان.
و- کارگروه استانی ماده (23) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (2): مرجع بررسی طرح‌های تملک دارایی سرمایه‌ای در سطح استان.
ز- دبیرخانه استانی: دبیرخانه کارگروه استانی ماده (23) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت(2) و ماده (215) قانون برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران) مستقر در سازمان برنامه و بودجه هر استان.
ح- طرح پیشنهادی: منظور شرح مجموعه عملیات و خدمات مشخصی است که به استناد بند «الف» ماده (23) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت(2) و براساس مطالعات توجیهی فنی، اقتصادی، مالی، اجتماعی، فرهنگی، زیست‌محیطی و پدافند غیرعامل توسط مشاور تهیه و به تأیید دستگاه اجرایی می‌رسد که دارای هدف، حجم عملیات، اعتبارات، سال شروع، سال خاتمه و محل اجرای مشخص می‌باشد.
طرح پیشنهادی اعم از طرح‌های جدید پیشنهادی ملی، استانی و ملی استانی ویژه یا افزایش تعداد پروژه‌ها و افزایش حجم عملیات در طرح‌های موجود می‌باشد.
ط- طرح ملی: طرحی است که تمام یا بخشی از اعتبارات آن صرفاً از محل اعتبارات تملک دارایی‌های سرمایه‌ای دستگاه‌های اجرایی ملی تأمین می‌شود.
ی- طرح استانی: طرحی است که تمام یا بخشی از اعتبارات آن از محل اعتبارات تملک دارایی‌های سرمایه‌ای استانی تأمین می‌شود.
ک- طرح ملی استانی ویژه: طرحی است که اعتبارات آن از محل اعتبارات تملک دارایی‌های سرمایه‌ای دستگاه‌های اجرایی ملی تأمین شده ولی به دلیل حوزه عملکرد آن در یک استان و با استفاده از سازوکار تفویض اختیار توسط استان مبادله موافقت‌نامه و اجرا می‌گردد.
ل- پروژه: هر طرح می‌تواند از یک یا چند پروژه تشکیل گردد که در راستای هدف اصلی طرح به صورت وابسته یا مستقل اجرا می‌شود.
م- سامانه: منظور سامانه ماده (23) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (2) و ماده (215) قانون برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران، مستقر در سازمان می‌باشد.