Page 221 - قراردادها و عقود تسهیلات بانکی

‫‪ .11‬قرارداد مرابحه‬

‫دستورالعمل اجرایی عقد مرابحه‬
‫به استناد مفاد تبصره ذیل ماده (‪ )3‬قانون عملیات بانکی بدون ربا‬
‫(بهره) و اصلاحات پس از آن و نیز تصویبنامه شماره‬
‫‪/48447‬ت‪ 25738‬هـ مورخ ‪ 1340/6/14‬هیأت محترم وزیران و‬
‫به منظور تبیین نحوه اعطای تسهیلات در قالب عقد مرابحه‬
‫«دستورالعمل اجرایی عقد مرابحه» که از این پس به اختصار‬

‫«دستورالعمل» نامیده میشود‪ ،‬تصویب میگردد‪.‬‬
‫فصل اول‪ :‬تعاریف و کلیات‬

‫ماده ‪ -9‬در این دستورالعمل عبارات ذیل در معانی مشروح به کار‬
‫میروند‪:‬‬

‫‪ -1-1‬بانک مرکزی‪ :‬بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران؛‬
‫‪ -4-1‬مؤسسه اعتباری‪ :‬بانک یا مؤسسه اعتباری غیربانکی که به‬
‫موجب قانون یا با مجوز بانک مرکزی تأسیس شده و تحت نظارت‬

‫بانک مرکزی میباشد؛‬
‫‪ -3-1‬مرابحه‪ :‬عقدی است که به موجب آن عرضهکننده؛ بهای تمام‬
‫شده اموال و خدمات را به اطلاع متقاضی میرساند و سپس با‬
‫افزودن مبلغ یا درصدی اضافی به عنوان سود‪ ،‬آن را به صورت‬
‫نقدی‪ ،‬نسیه دفعی یا اقساطی‪ ،‬به اقساط مساوی و یا غیرمساوی‬

‫در سررسید یا سررسیدهای معین به متقاضی واگذار میکند؛‬
‫‪ -2-1‬متقاضی‪ :‬شخص حقیقی یا حقوقی که درخواست وی مبنی بر‬

‫استفاده از تسهیلات مرابحه به مؤسسه اعتباری ارایه میشود؛‬
‫‪ -6-1‬تسهیلات گیرنده‪ :‬شخص حقیقی یا حقوقی که از تسهیلات‬

‫مرابحه مؤسسه اعتباری استفاده نموده است؛‬
‫‪ -5-1‬قرارداد مرابحه‪ :‬قراردادی است که فیمابین مؤسسه اعتباری و‬
‫متقاضی براساس مرابحه منعقد و مبین توافقات‪ ،‬تعهدات و سایر‬

‫الزامات طرفین میباشد؛‬
‫‪ -7-1‬قیمت واگذاری‪ :‬بهای تمام شده اموال و خدمات بعلاوه سود‬

‫مؤسسه اعتباری‪.‬‬

‫‪112‬‬