- ماده 8
– مراحل، میزان و مدت اقدامات موقتی به صورت زیر خواهد بود:
الف– اعمال عوارض موقتی تنها پس از طی تمام مراحل ذیل قابل اتخاذ است:
- تحقیقات مطابق این تصویبنامه آغاز و اطلاعیه عمومی آن صادر گردیده و به طرفهای ذی نفع فرصت کافی جهت تسلیم اطلاعات و اظهارنظر اعطاء شده باشد.
- کارگروه تحقیق در تشخیص مقدماتی به جمع بندی اولیه مبنی بر وقوع قیمتشکنی یا اعطای یارانه توسط کشور صادرکننده و لطمه ناشی از آن بر تولیدکنندگان داخلی رسیده و گزارش خود را در این رابطه به وزرای عضو کمیته ماده (1) ارجاع داده باشد.
- پس از تصویب وزرای عضو کمیته ماده (1) اقدامات مزبور اتخاذ خواهد گردید.
ب- اعمال عوارض موقتی به میزان عوارض ضد قیمتشکنی یا جبرانی در قالب سود بازرگانی ویژه خواهد بود که موقتاً برآورده شده و در هر حال، نباید از میزان حاشیه قیمتشکنی یا مبلغ یارانه که مورد ارزیابی اولیه قرار گرفته است، بیشتر باشد.
پ- عوارض موقتی حداقل شصت روز پس از تاریخ آغاز تحقیق، قابل اعمال خواهند بود.
ت- اعمال عوارض موقتی به حداقل زمان ممکن محدود خواهد بود که از چهار ماه تجاوز نخواهد کرد. در صورت توصیه کارگروه تحقیق و تصمیم وزرای عضو کمیته ماده (1) و پیرو درخواست صادرکنندگانی که درصد قابل توجهی از تجارت کالای موردنظر را در اختیار دارند، این زمان به حداکثر شش ماه قابل افزایش خواهد بود. اگر در طول فرایند تحقیق امکان اعمال عوارض کمتر از حاشیه قیمتشکنی که برای رفع لطمه وارده کفایت کند نیز مورد بررسی قرار گیرد، مدتهای مذکور به ترتیب به شش ماه و نه ماه قابل افزایش خواهد بود.